مقایسه اثر بخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اختلال مصرف مواد در مبتلایان مصرف کننده مواد محرک (مت آمفتامین)

هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی - رفتاری و درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اختلال مصرف مواد در مبتلایان  مصرف کننده مواد محرک (مت آمفتامین) بود. این پژوهش از نوع طرح های نیمه آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان مصرف کننده مواد محرک (مت آمفتامین) بودند که به مراکز درمانی سرپایی شهر شیراز مراجعه کرده بودند. شرکت کنندگان در پژوهش شامل 28 مصرف کننده مواد محرک  (مت آمفتامین) به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند که به صورت گمارش تصادفی در 3 گروه شامل: 9 نفر گروه آزمایشی مداخله درمان گروه شناختی رفتاری مدل ماتریکس، 8 نفر گروه آزمایشی مداخله درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد که در 24 جلسه 45 دقیقه ای در 12 هفته (هفته ای 2 جلسه) از مداخله های درمانی بهره بردند؛ و 12 نفر گروه کنترل که مداخله درمانی دریافت ننمود. ابزار اندازه گیری شامل: پرسشنامه سنجش علائم اختلال مصرف مواد (قدردی و همکاران، 1389). در قبل از مداخله، بعد از مداخله و پیگیری سه ماهه توسط سه گروه تکمیل گردید. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد بین اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و گروه کنترل، بین اثربخشی درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد و گروه کنترل و بین اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و درمان گروهی بر پایه پذیرش و تعهد بر کاهش علائم  اختلال مصرف مواد در پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد  (001/0 > p).