تاثیر آموزش شیوه های برقراری ارتباط صحیح با والدین و فرزندان بر میزان تعارض بین آنها در دانش آموزان دختر مدارس متوسطه شهر ایلام

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش شیوه های برقراری ارتباط صحیح والدین و فرزندان بر میزان تعارض بین آنها بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر ایلام در سال تحصیلی 931392 تشکیل می دادند که از میان آنها 180 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب، و پرسشنامه تعارض نوجوان (پرینز، 1979) برای آنها (دختران نوجوان) اجرا گردید. تعداد 48 نفر از آنها که نمرات تعارض بالا با والدین خود داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش به سه گروه جداگانه 12 نفره (پدران، مادران و خود فرزندان یا دانش آموزان) و یک گروه 12 نفره، به عنوان گروه گواه برای هر سه گروه آزمایش تعیین شدند. هر کدام در 8 جلسه آموزشی شیوه برقراری ارتباط صحیح شرکت کردند. در پایان پس آزمون (شامل پرسشنامه تعارض نوجوان CBQ (پرینز، 1979) روی گروههای آزمایش و گواه اجرا گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند و یافته های پژوهش نشان داد که آموزش شیوه های برقراری ارتباط صحیح به والدین و فرزندان آنها، تا حدود بسیار زیادی بر میزان کاهش و رفع تعارض میان آنها موثر است. بین میانگین نمره های پس آزمون گروههای آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود داشت و این بدان معنی است که در گروههای آزمایش، به علت تاثیر آموزش تعارض بسیار کمتر شده است. (001/0> P < /span> ).

Keywords:

آموزش شیوه برقراری ارتباط صحیح , تعارض , دانش آموزان دختر متوسطه ایلام