مرجان سادات فاطمی - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
احمد کربلایی محمد میگونی - عضو هیات علمی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
علیرضا کاکاوند - عضو هیات علمی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر صمیمیت زناشویی زوج ها بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل همه زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره راه سبز واقع در منطقه 3 شهرداری تهران بود که از بین آنها 30زوج که براساس پرسشنامه صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001) از صمیمیت زناشویی پایین تری برخوردار بودند، به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زن به همراه همسران آنها) و گواه (15 زن به همراه همسران آنها) گمارده شدند. زوجین گروه آزمایش به صورت هفتگی به مدت 6 جلسه با میانگین زمانی 45 دقیقه تحت آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) قرار گرفتند. به منظور ارزیابی میزان صمیمیت زناشویی، از پرسشنامه باگاروزی (باگاروزی، 2001) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی باعث افزایش میزان صمیمیت کلی و صمیمیت های عاطفی، جسمی، روان شناختی، جنسی، عقلانی و معنوی زناشویی شده است (01/0> P < /span> ) و (05/0> P < /span> ). با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش تصویرسازی ارتباطی به زوجین، به واسطه افزایش به کارگیری الگوهای سالم ارتباطی و کاهش الگوهای مخرب؛ به افزایش صمیمیت زناشویی منجر می شود.

تصویرسازی ارتباطی, صمیمیت زناشویی, زوج