سیامک جمشیدی - استادیار پژوهشکده علوم دریایی، پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی، تهران

هدف از این تحقیق مطالعه مشخصات فیزیکی و شیمیایی آب خلیج گرگان در فصول گرم و سرد سال بر اساس داده های برداشت شده در عملیات میدانی است. در این راستا پارامترهای مختلف آب خلیج نظیر دما، شوری، چگالی، اکسیژن، اسیدیته، کلروفیل-آ مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. عملیات داده برداری در دو مرحله و در زمانهای گرم و سرد سال برنامه ریزی و اجرا شد. داده های مورد نیاز توسط دستگاه نیمرخ بردار پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب دریا CTD مدل (IDRONAUT, OCEAN SEVEN 316) در 40 ایستگاه اندازه گیری برداشت شد. بررسی های انجام شده بر روی نمودارهای ترسیم شده براساس داده های اندازه گیری شده به وضوح تشکیل یک لایه بندی ضعیف روزانه و تا حدودی فصلی را در بخشهای عمیقتر آب خلیج نشان می دهد. تغییرات محدود دما از سطح تا نزدیکی بستر در فصل گرم بین 28 تا 26 و در فصل سرد بین 12 تا 10 درجه سانتی گراد مشاهده شد. پراکندگی پارامترهای فیزیکی بر اساس نمودار TSD در فصل سرد بیشتر ملموس است. تغییرات اکسیژن محلول در دو فصل اندازه گیری عمدتا حول مقدار 7 میلی گرم برلیتر به ثبت رسیده است، در حالیکه مقادیر میانگین کلروفیل در بهمن ماه کمی بیش از مقدار آن در تیرماه بوده است. مقدار 1 میلی گرم برلیتر عددی است که سنسور دستگاه برای پارامتر کلروفیل-آ در فصل سرد ثبت نموده است. در مجموع علیرغم وسعت نه چندان زیاد آب خلیج در منطقه جنوب شرقی دریای خزر، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آن تغییرات قابل تاملی را نشان داده است که می تواند تحت تاثیر ورودی آب دریا از کانال ارتباطی، رودخانه های محلی و ساختار شیمیایی رسوبات و بستر خلیج باشد.

خلیج گرگان, درجه حرارت, شوری, اکسیژن محلول, کلروفیل-آ