علی اکبر حسین رضا - دانشجوی دکتری سازه های آبی،دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز.
محمود شفاعی بجستان - استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
مهدی قمشی - استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
منوچهر فتحی مقدم - استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز

تخریب پل­ها در اثر عوامل مختلفی چون بروز آبشستگی در تکیه­گاه آن هر ساله خسارت­های زیادی به بار می­آورد. به­همین دلیل روش­های مختلفی برای کنترل این پدیده ارائه شده است. در این تحقیق از روش ترکیبی به­کار­گیری توام سنگچین و المان­های شش­پایه از نوع روش­های مستقیم برای کنترل آبشستگی در تکیه­گاه مستطیلی استفاده شده است. از دلایل مهم این روش در دسترس بودن و ارزان بودن سنگچین هم­زمان با بکارگیری المان­های شش­پایه با آرایش باز با ایجاد ضریب زبری بالا به­عنوان پوشش است. کارگذاری ترکیبی با سه آرایش، یک لایه سنگچین در زیر المان­های شش­پایه، یک ردیف المان­های شش­پایه در بین دو لایه سنگچین و یک لایه سنگچین در بالای المان­های شش­پایه انجام شد. این کارگذاری­ها در سه عمق روی بستر، زیر بستر و در عمق نصف المان­های شش­پایه در زیر بستر صورت گرفت. همچنین سرعت نسبی جریان بین 0.65 تا 0.95 در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش­ها تاثیر قابل ملاحظه­ای از ترکیب توام کارگذاری سنگچین و المان­های شش­پایه را نشان داد. به­طوری­که در اعداد فرود کمتر آرایش و حالتی که نصف المان­ها روی بستر و سنگچین­ها روی آن قرار داده شدند، توانست تا 97 درصد عمق آبشستگی راس تکیه­گاه و در اعداد فرود بالاتر، آرایش و حالتی که المان­های شش پایه در روی بستر و سنگچین­ها در بین آن­ها قرار گرفته­شد توانست تا 89 درصد عمق آبشستگی راس تکیه­گاه را کاهش دهد.

حفاظت بستر, رودخانه, فرسایش, هیدرولیک