امکان سنجی مصرف آب های شور با تعیین تابع تولید شوری آب در کنار گونه Ziziphus Spina-Christi

مصرف آب شور با توجه به محدودیت شدید منابع آب غیرشور به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، برای تداوم کشاورزی اجتناب ناپذیر است. این تحقیق در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار شوری آب آبیاری معادل 3/0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر و سه تکرار روی نهال های کنار گونه Ziziphus spina-christi انجام شد. میزان شوری عصاره اشباع خاک، تعداد برگ، ماده تر و خشک ریشه، ماده تر و خشک اندام هوایی، نسبت اندام هوایی به ریشه و مقدار نسبی آب در اندام هوایی گیاه اندازه گیری شدند. شوری آب آبیاری در سطح احتمال یک درصد، اثر معنی دار بر شوری خاک و صفات ریشه و اندام هوایی گیاه داشت. نتایج نشان داد که با افزایش شوری آب آبیاری از 3 به 6 دسی زیمنس بر متر، ماده تر و خشک ریشه به ترتیب با 4/34 و 5/30 درصد کاهش معنی دار و ماده تر و خشک اندام هوایی به ترتیب معادل 7/9 و 6/3 درصد کاهش یافتند. تمام صفات ریشه و اندام هوایی گیاه هنگام رسیدن شوری آب آبیاری از 6 به 9 دسی زیمنس بر متر کاهش معنی دار در سطح احتمال یک درصد داشتند. در شوری آب 9 دسی زیمنس بر متر، مقدار کاهش ماده تر و خشک ریشه به ترتیب 5/47 و 9/40 درصد و مقدار کاهش ماده تر و خشک اندام هوایی به ترتیب 5/31 و 6/19 درصد بود. توابع تولید شوری آب- ماده خشک اندام هوایی به صورت پنج معادله خطی، درجه دوم، درجه سوم، لگاریتمی و نمایی برآورد شدند. معادله درجه سوم با بیشترین ضریب تعیین تعدیل شده و کارایی مدل سازی و کمترین مقدار حداکثر خطا، ریشه میانگین مربعات خطای نرمال شده و ضریب جرم باقی مانده دارای دقت برازش بیشتر از سایر معادله های بود.

Keywords:

آبیاری , رشد رویشی , زه آب , ضریب تعیین , کارایی مدل سازی