بهینه سازی مدیریت منابع آب با اعمال سناریوهای مختلف تخصیص (مطالعه موردی: حوضه آبریز دز)

آب به­عنوان یک نهاده با ارزش، می­بایست مورد استفاده بهینه قرار گیرد. مدیریت صحیح و بهینه آب، نیاز به تخصیص بهینه و اولویت بندی آن بین بخش­ها، مناطق و مصارف مختلف دارد.  هدف این تحقیق، ارائه الگویی برای بهینه کردن تخصیص و مصارف آب در دشت دز با استفاده از مدل WEAPاست. برای این منظور اطلاعات سامانه­های آب حوضه آبریز دز طی سال­های آبی 88-87 تا 93-92 جمع آوری و مدل مفهومی حوضه تعریف گردید. سپس سیاست­های بهره­برداری از منابع آب تحت سناریو­های مختلف مدل WEAPاجرا گردید. در این تحقیق دو سناریو مورد ارزیابی قرار گرفت که شامل سناریو­های تغییر الگوی کشت و  تغییر درصد کشت آبی و دیم بود که دو سناریو با سناریو مرجع مقایسه گردید. در سناریوهای مطرح شده تابع هدف؛ بهینه سازی سود به هزینه مبنا قرار گرفت. نتایج نشان داد اجرای سناریو تغییر الگوی کشت، مقدار درصد عدم تامین نیاز محصولات، 15 درصد کاهش یافت. . در سناریو تغییر درصد کشت آبی و دیم آب مصرفی، 48 درصد کاهش یافت.

Keywords:

تخصیص , حوضه آبریز دز , سناریو , ویپ , بهینه سازی