رضا حیدری پور - دانشجوی دکتری اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کوچکی - استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی - استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

این آزمایش در سال 1394 به­صورت کرت­های خردشده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. نیتروژن در پنج سطح (0، 150، 300، 450، 600 کیلوگرم در هکتار) و تراکم در سه سطح (10، 15 و20 بوته در مترمربع) به ترتیب عامل اصلی و فرعی آزمایش بودند. بنابر نتایج، بیشینه شاخص سطح برگ با کاربرد 450 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. کمترین سرعت رشد محصول در شرایط بدون کاربرد و بیشترین میزان این شاخص با کاربرد 450 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. صرف­نظر از تراکم کشت، ارتفاع بوته ذرت در نتیجه افزایش کاربرد نیتروژن تا سطح 450 کیلوگرم در هکتار به­طور معنی­داری افزایش و پس از آن با افزایش نیتروژن به سطح 600 کیلوگرم در هکتار، به طور معنی داری کاهش یافت. بیشینه شاخص سطح برگ (معادل 32/6 واحد) و تجمع ماده خشک (3623 گرم بر مترمربع زمین در روز) در تراکم بیست بوته در مترمربع به دست آمد. بیشترین عملکرد علوفه (68/72 تن در هکتار) در تیمار 450 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تراکم بیست بوته در مترمربع و بیشترین عملکرد دانه (76/10 تن در هکتار) در تیمار 450 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تراکم ده بوته در مترمربع مشاهده شد. به نظر می­رسد به­رغم اثر سوء زیست محیطی ناشی از کاربرد بالای نیتروژن، کاربرد آن تا سطح 450 کیلوگرم در هکتار همراه با تراکم خیلی بالا، عملکرد علوفه را افزایش خواهد داد.

تراکم کاشت, ذرت, عملکرد دانه و علوفه, کود نیتروژن