گروه بندی ژنوتیپ های کلزا در تیمارهای مختلف تنش خشکی در مرحله جوانه زنی بر اساس تجزیه های آماری چند متغیره
عنوان مقاله: گروه بندی ژنوتیپ های کلزا در تیمارهای مختلف تنش خشکی در مرحله جوانه زنی بر اساس تجزیه های آماری چند متغیره
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-3-2_005
منتشر شده در شماره 2 دوره 3 فصل در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-3-2_005
منتشر شده در شماره 2 دوره 3 فصل در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد محسن زاده گلفزانی - دانشجوی دکتری رشته بیوتکنولوژی کشاورزی- گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
فائقه محمد - کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
سید حسن حسنی کومله - استادیار، بیوشیمی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی- دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
حبیب الله سمیع زاده لاهیجی - دانشیار، اصلاح نباتات- بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی-دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
خلاصه مقاله:
محمد محسن زاده گلفزانی - دانشجوی دکتری رشته بیوتکنولوژی کشاورزی- گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
فائقه محمد - کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
سید حسن حسنی کومله - استادیار، بیوشیمی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی- دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
حبیب الله سمیع زاده لاهیجی - دانشیار، اصلاح نباتات- بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی-دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
این مطالعه بهمنظور گروهبندی 10 ژنوتیپ کلزا با استفاده از نشانگرهای مولکولی و همچنین بررسی مقاومت به خشکی این ژنوتیپها انجام شده است. در این تحقیق با استفاده از 19 آغازگر تکی و ترکیبی ISSR و رتروترانسپزون، 85 نوار چندشکل به دست آمد و درصد چندشکلی نشانگرها بین 50 تا 100 متغیر بود. تجزیه خوشهای دادههای مولکولی، ژنوتیپها را در سه گروه که به ترتیب 5، 3 و 2 ژنوتیپ، قرار داد. نتایج حاصل از واکنش ژنوتیپ های کلزا به خشکی در مرحله جوانه زنی در آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک با سه تکرار تجزیه و تحلیل شد. تجزیه خوشهای داده های جوانه زنی به روش UPGMA و فاصله اقلیدوسی، تیمارها را در چهار گروه مجزا قرار داد. تجزیه تابع تشخیص کانونی به روش خطی فیشر نشان داد که خوشهبندی به روش UPGMA با 95 درصد صحت، انجام شده است. گروه دوم از لحاظ اکثر صفات دارای ارزش بالایی بود و با قرار گرفتن تیمارهای مختلف ژنوتیپ SLM046 در این گروه می توان آن را به عنوان ژنوتیپ متحمل معرفی کرد. نتایج حاصل از تجزیه به مولفههای اصلی پس از چرخش وریماکس سه مولفه با نامهای ساقه چه، ریشه چه و درصد جوانهزنی را مشخص نمود که در مجموع 31/88 درصد از تغییرات بین صفات را توجیه کردند و بررسی دیاگرام پراکنش براساس دو مولفه اول، ناحیه اول را بهعنوان ناحیه مطلوب تشخیص داد و تیمارهای مربوط ژنوتیپ های که در این ناحیه قرار دارند، ژنوتیپ های با عکسالعمل مطلوب نسبت به تنش خشکی هستند و میتوان آنها را بهعنوان ژنوتیپ متحمل در مرحله جوانی زنی معرفی نمود.
کلمات کلیدی: پتانسیل اسمزی, پلی اتیلن گلیکول, تنوع, سرعت رشد, نشانگر مولکولی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/888263/