اکبر مختارپور - رشته علوم و مهندسی آب، سازه های آبی، پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهدEmail
سیدرضا خداشناس - گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
کامران داوری

    چکیده امروزه با رشد جمعیت و به تبع آن توسعه شهرنشینی، رواناب به مشکل جدی در عرصه مدیریت شهری تبدیل شده است؛ لذا کنترل و مدیریت رواناب از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق منطقه 4 شهر تهران با مساحتی حدود 62 کیلومتر مربع و با شرایط جغرافیایی و هیدرولوژیکی متناسب با شهر تهران در مقیاس کوچک به عنوان منطقه مورد مطالعه در نظر گرفته شده است.  هدف از انجام این تحقیق، رسیدن به یک راهکار کاربردی جهت کنترل رواناب شهری است. در این تحقیق با استفاده از قابلیت­های مدل SWMM   برای منطقه 4 شهر تهران، با توجه به عوامل محیطی، دو طرح از بهترین راهکارهای مدیریتی (BMP) تحت سناریوی شبکه نفوذ و مخازن تاخیری جهت کنترل حداکثر رواناب از نظر کمی انجام گرفته است و در نهایت میزان کارایی آنها در کاهش حجم کل رواناب خروجی از حوضه، مورد بررسی قرار گرفته است.

واژه های کلیدی: ضریب رواناب, سیلاب شهری, روسازی متخلخل, ترانشه نفوذ