توزیع مکانی شدت خشک سالی هواشناسی در حوزه آبخیز کارون شمالی

چکیده بررسی علمی پدیده ی خشک سالی برای، مدیریت منابع آب و تخفیف اثرات ضروری است؛ اما اطلاعات موجود به صورت نقطه ای در دسترس هستند درحالی که این پدیده گستره ای از زمین را در برمی گیرد. هدف از این مطالعه تحلیل مکانی شدت خشک سالی هواشناسی در حوزه آبخیز کارون شمالی با استفاده از روش زمین آمار کریجینگ است. بدین منظور با استفاده از نرم افزار DIC شاخص بارش استاندارد (SPI) برای 24 ایستگاه باران سنجی منطقه محاسبه شد. سپس توزیع مکانی شاخص SPI با استفاده از روش زمین آمار کریجینگ در زیر مدل های کروی، نمایی، خطی، خطی با آستانه و گوسی برای سه سال (ترسال، خشک و نرمال) انجام شد. نتایج حاصل از آنالیز واریوگرام ها و معیارهای خطا، نشان می دهد روش زمین آماری کریجینگ با مدل نمایی به دلیل پایین تر بودن مقادیر خطا از توانایی بالاتری در پهنه بندی شاخص SPI برخوردار است. در نهایت نقشه های حاصل از پهنه بندی شاخص SPI در حوزه آبخیز کارون شمالی نشان می دهد در خشک سالی سال آبی 87-1386 شدت خشک سالی در بخش شرقی حوزه به خصوص ایستگاه بروجن بیشتر است و قسمت های شمالی حوزه مثل ایستگاه های دشتک، هیرگان و شهرکرد در ترسالی 85-1384 بارش بیشتری نسبت به بخش های دیگر حوزه داشته اند. پراکندگی شدت های مشاهده شده می تواند متاثر از جهت ورود سیستم های باران زا و جهت گسترش ارتفاعات باشد.

Keywords:

واژه های کلیدی: شاخص بارندگی استاندارد , کریجینگ , DIC , GS Plus