بررسی مدیریت کمی و کیفی سیلاب شهری با مدل EPA-SWMM ؛ مطالعه موردی منطقه 22 تهران
عنوان مقاله: بررسی مدیریت کمی و کیفی سیلاب شهری با مدل EPA-SWMM ؛ مطالعه موردی منطقه 22 تهران
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-7-3_004
منتشر شده در شماره 3 دوره 7 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-7-3_004
منتشر شده در شماره 3 دوره 7 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
جواد مظفری - دکتری سازه های آبی، هیات علمی، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه اراک، اراک
محمد کبارفرد
خلاصه مقاله:
جواد مظفری - دکتری سازه های آبی، هیات علمی، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه اراک، اراک
محمد کبارفرد
مخروط افکنه ها مکان هایی می باشند که با نفوذپذیری بالا، بیشترین سهم را در تغذیه آبخوان ها دارا می باشند. اما با گسترش شهرنشینی و ساخت و ساز بر روی مخروط افکنه ها، علاوه بر کاهش نفوذپذیری و کاهش سهم آبخوان ها از بارش، سیلاب های متعددی در سطح رخ می دهد. در این پژوهش به بررسی مدیریت کمی و کیفی رواناب شهری در بخشی از منطقه 22 تهران پرداخته شده است. انتخاب بهترین راهکارهای مدیریتی، که یکی از راهکارهای نوین و موثر مدیریت کمی و کیفی رواناب شهری است، می باشد. با استفاده از نرم افزار EPA-SWMM دو راهکار جوی- باغچه و سیستم ماند بیولوژیکی یا پشت بام سبز، درکنترل دبی جریان، بارآلودگی و غلظت کل جامدات معلق مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که راهکار مدیریتی پشت بام سبز با متوسط کاهش 2/18 درصد نسبت به جوی باغچه با متوسط کاهش7/9 درصد، ازعملکرد بهتری در کاهش پیک رواناب اوج خروجی ازحوضه برخورداراست. همچنین راهکار مدیریتی پشت بام سبز بطور متوسط 7/18درصد و جوی باغچه 12درصد غلظت کل جامدات معلق را کاهش داده اند. لذا راهکار مدیریتی پشت بام سبز به عنوان بهترین راهکارهای مدیریتی برای محدوده مورد مطالعه انتخاب گردید.
کلمات کلیدی: واژههای کلیدی: بهترین راهکارهای مدیریتی, پشت بام سبز, جوی باغچه, سیلاب شهری, رواناب سطحی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/888591/