نورگل شایدولایوا - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
عباسعلی وفایی - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
ضیاءالدین تاج الدین - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی

ترکیبات جفتی در زبان فارسی و قرقیزی مشترکات و تفاوت های بسیاری دارند و در هر دو زبان با ترکیبات مختلفی از جمله ترکیبات پیرو، هم پایه، کسره اضافه، مجانب و حرف اضافه آمده است. در این تحقیق، ترکیبات بر اساس طبقه بندی اجزای سخن، بومی یا غیر بومی بودن و تعداد اجزای تشکیل دهنده آن ها به صورت مجزا در دو زبان فارسی و قرقیزی بررسی شده اند و نتیجه گرفته شد که ترکیبات جفتی در زبان فارسی ترکیبی دوتایی و در زبان قرقیزی واژه ای دوتایی محسوب می شوند. بنابراین، به تبع آن در بررسی تقسیم بندی های صرفی، در زبان فارسی زیر مجموعه ترکیبات و در زبان قرقیزی زیر مجموعه واژه های مرکب هستند. در این ترکیبات گاهی واژه های غیر بومی دیده می شود که در زبان فارسی این واژه های غریب به طور متوسط از چهار زبان و در زبان قرقیزی از شش زبان و یا بیشتر گرفته شده است. شیوه ی نوشتار این واژه ها در زبان قرقیزی با خط فاصله (-) میان دو واژه است و حال آنکه در فارسی چنین نیست.

واژه های جفتی, ترکیبات تبعی, ترکیبات هم پایه, زبان فارسی, زبان قرقیزی