طراحی میراگر جرمی بر پایه مفهوم سختی موهومی

در این تحقیق، شیوه نوین برای کنترل سازه ها بر اساس طراحی مناسب میراگر جرمی تنظیم شده(Tuned Mass Damper  یا TMD)، ارائه می گردد. این فرآیند در دسته بندی روش های غیر فعال جا دارد و رابطه سازی آن بر پایه اصول دینامیک سازه ها انجام می پذیرد. طراحی پیشنهادی برای میراگر جرمی با رابطه سازی پاسخ پایدار سازه و ضریب بزرگنمایی دینامیکی آغاز می شود. رابطه صریح ضریب بزرگنمایی دینامیکی به یک معادله غیرخطی منجر می گردد که با حل آن، سه پاسخ برای سختی میراگر جرمی بدست می آید. با استفاده از اصول دینامیک سازه ها، مناسب ترین پاسخ برای سختی میراگر جرمی ارائه می گردد. این پاسخ موهومی است و نشانگر وجود میرایی می باشد. بر اساس این رابطه سازی، مقدارهای طراحی نوینی برای جرم، سختی و میرایی میراگر جرمی به دست می آید. سنجش شیوه نوین پیشنهادی در دو حالت تحلیلی و عددی انجام می پذیرد. نتایج تحلیلی و عددی نشان می دهد، طراحی میراگر جرمی برپایه شیوه پیشنهادی کارایی الگوریتم کنترل سازه را نسبت به دیگر روش های متداول، افزایش می دهد به گونه ای که نوسان های سازه در مدت کوتاه تری از بین می روند.

Keywords:

کنترل غیر فعال , میراگر جرمی تنظیم شده , سختی مختلط