فرهنگ لطایف اللغات عبداللطیف عباسی گجراتی و ویژگی های آن
Publish place: Journal of Subcontinent Researches، Vol: 6، Issue: 19
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 871
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSRU-6-19_003
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1398
Abstract:
آن چه که در این مقاله مورد مطالعه قرارگرفته، بررسی و معرفی فرهنگ لطایف اللغات عبداللطیف عباسی است. عبداللطیف، از محققان و منشیان دوره ی جهانگیری (1014-1037) و اوایل دوره ی شاه جهان (1037-1068) است که درگجرات هندوستان چشم به جهان گشود.از او آثاری متعدد، در زمینه های گوناگون ادبی بویژه درباره ی مثنوی مولانا و حدیقه ی سنایی به زبان فارسی به یادگار مانده است. لطایف اللغات ازجمله آثاری است که در باره ی لغات و اصطلاحات مثنوی مولانا در قرن یازدهم هجری به رشته ی تحریر درآمده است. مولف در تهیه و تدوین آن از فرهنگ های متعدد چون قاموس، صراح، کنزاللغات، فرهنگ جهانگیری... بهره گرفته است و هم چنین ریشه ی تمام واژگان فارسی، عربی، ترکی، سریانی را درآن به دست داده است. چون مصنف، ایرانی تبار نبوده تصنیفاتش جز معدودی مورد توجه خداوندان علم و دانش قرار نگرفته است. لذا این نوشته درصدد است به تحلیل و توصیف کتاب لطایف اللغات، از زوایای گوناگون مانند تلفظ واژگان، ریشه شناسی، مباحث دستوری، معانی واژگان و ذکر شاهد مثال بپردازد.
Keywords:
Authors
محمود طاووسی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مهدی ماحوزی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
احمد غلامی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :