رویکرد اکبرشاه گورکانی به شعر فارسی و شاعران فارسی سرای شبه قاره هند (با تکیه بر غزالی مشهدی، فیضی فیاضی، عرفی شیرازی، نظیری نیشابوری و قاسم کاهی)
عنوان مقاله: رویکرد اکبرشاه گورکانی به شعر فارسی و شاعران فارسی سرای شبه قاره هند (با تکیه بر غزالی مشهدی، فیضی فیاضی، عرفی شیرازی، نظیری نیشابوری و قاسم کاهی)
شناسه ملی مقاله: JR_JSRU-10-35_005
منتشر شده در شماره 35 دوره 10 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JSRU-10-35_005
منتشر شده در شماره 35 دوره 10 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه صادقی نقدعلی علیا - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
نصرالله امامی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
خلاصه مقاله:
فاطمه صادقی نقدعلی علیا - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
نصرالله امامی - استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
نیمه دوم قرن دهم هجری، در شبه قارهی هند، مقارن است با دوران حکومت اکبرشاه گورکانی که به اذعان قریب به اتفاق محققان، دوران اوج رواج زبان و ادب فارسی در آن سرزمین بوده است. محققان عوامل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری را در این اوج گیری موثر دانسته اند. مقاله حاضر با هدف بررسی هر چه دقیق تر سرگذشت زبان و ادب فارسی در شبه قاره هند، با روش توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه ای، به بررسی رویکرد اکبرشاه گورکانی به شعر فارسی و شاعران فارسی سرا و نقش موثر وی در رواج روزافزون این دو مقوله در شبه قاره هند پرداخته و بنابراین، ابتدا براساس منابع معتبر تاریخی، رویکرد اکبرشاه گورکانی به شعر و شاعران فارسی سرا را بررسی کرده و سپس در جهت اثبات هر چه بیشتر موضوع، نمودهای این مضمون را از منظر سروده های پنج شاعر برجسته ی این قرن، یعنی غزالی مشهدی، فیضی فیاضی، عرفی شیرازی، نظیری نیشابوری و قاسم کاهی واکاوی و ارایه کرده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیش از هر عامل دیگری، پیشینه ی فرهنگی ادبی اکبرشاه، تسلط وی به فرهنگ و زبان فارسی، سخن دانی، سخن سنجی، علاقه و در نهایت توجه ویژه و مستقیم او به شعر فارسی و شاعران فارسی سرا از عوامل اصلی رواج زبان و ادب فارسی در شبه قاره آن عصر بوده است.
کلمات کلیدی: شبه قاره هند, اکبرشاه گورکانی, شعر فارسی و شاعران فارسی سرا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/889604/