بررسی و تحلیل گونه های هنجارگریزی در غزل های امیرحسن سجزی دهلوی
Publish place: Journal of Subcontinent Researches، Vol: 9، Issue: 32
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 475
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSRU-9-32_003
تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1398
Abstract:
نقش ادبی یکی از مهمترین نقشهای زبان است. جهتگیری پیام در نقش ادبی بر خود پیام متمرکز میشود و باعث برجستگی آن بر زبان هنجار میگردد. طبق الگوی لیچ(1969)، انحراف یا هنجارگریزی از زبان هنجار در هشت گونه شامل هنجارگریزی واژگانی، دستوری، آوایی، نوشتاری، معنایی، گویشی، سبکی و زمانی صورت میگیرد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی در چارچوب مکتب ساختگرایی و بر مبنای الگوی هنجارگریزی لیچ به بررسی انواع هنجارگریزیهای به کار رفته در شعر امیرحسن سجزی پرداخته است .یافتههای پژوهش نشان میدهد که هنجارگریزی معنایی مهمترین و پربسامدترین شیوهای است که شاعر در جهت برجستهسازی زبان خود و بیان مفاهیم عمیق عرفانی از آن بهره جسته است. پس از آن هنجارگریزیهای آوایی و دستوری که به منظور حفظ جلوههای موسیقیایی شعر به کار رفتهاند، قرار دارند. همچنین، کاربرد هنجارگریزی گویشی و استفاده اندک از هنجارگریزی سبکی به ترتیب نشاندهنده وابستگی شاعر به پیوندهای بومی خود و در عین حال پایبندی وی به سبک رسمی گفتار میباشد.
Keywords:
Authors
عباسعلی آهنگر
گروه آموزشی زبانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمود عباسی
گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مهدی رجب زاده
دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :