زهرا حسین آبادی - استادیار پژوهش هنر دانشگاه سیستان و بلوچستان

مرگ به عنوان یکی از بزرگ­ترین رازهای وجود انسان، موضوعی است که در  ادیان سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است. نگرش بیش­تر این مکاتب به مرگ نگرشی دوگانه است که یا به جهان پس از مرگ اعتقاد دارد و یا اینکه مرگ را پایان زندگی انسان قلمداد می­کند. اما در تفکر هندی که بر پایه­ی تناسخ بنا شده است، انسان با مردن­های پی در پی که به زنجیره­ای از حیات­های مداوم پیوسته است، همواره در رنج بوده و تنها راه رهایی او از این پدیده رسیدن به نیروانا است. اسطوره­های متعددی که در زمینه­ی مرگ در سرزمین هند رواج دارد، بازتاب بخشی از تفکرات آن­ها در مورد مرگ است. با توجه به اهمیت بینش اساطیری در تفکر هندوان در این پژوهش که به شیوه­ی توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه­ای تدوین شده است، به موضوع مرگ در اساطیر هندی پرداخته شده است. 

مرگ, اسطوره, فلسفه هندی