محمدرضا کاویانپور - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
ابوالفضل مقیمی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سحر شریفی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

روش توسعه کم اثر شهرها امروزه در طراحی شبکه های جمع آوری و هدایت آبهای سطحی به طور فزاینده ای برای کاهش عوارض هیدرولوژیکی و جانبی ساخت و ساز و توسعه در حوزه های شهری مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه کم اثرLID در واقع یکی از رو شهای مدیریت رواناب شهری برای حفظ یا بازگرداندن شرایط هیدرولوژیکی طبیعی یک حوزه آبریز به حالت پیش از توسعه یافتگی می باشد. در روش LID با استفاده از خصوصیات و مورفولوژی طبیعی و ایجاد ابنیه های پیشنهادی در سطح حوزه، اقداماتی در جهت کاهش حجم و دبی اوج رواناب، تصفیه آلودگی رواناب و همچنین افزایش نفوذ و تغذیه سفره های آب زیرزمینی صورت می گیرددر تحقیق پیش رو با بررسی وضعیت گسترش شهر تهران با استفاده از عک سهای هوایی در طی سال های 1335 تا 1387 میزان تغییرات در پارامترهای هیدرولوژیکی برای محاسبات و طراحی شبکه زهکشی شهری با روش های رایج توسعه مشخص شده است. سپس با در نظر گرفتن عملیات و اعمال پیشنهادات روش توسعه کم اثر که در شهر تهران قابل اجرا هستند، پارامتر های مذکور مجدداً مورد محاسبه قرار می گیرند تا مشخص شود در صورت اجرای صحیح این طرح در زمان توسعه شهر، چه میزان از حجم و دبی اوج سیلاب شهر تهران قابل کاهش بوده است.

سیلاب شهری – گسترش شهرها – توسعه کم اثر – عکس هوایی – هیدرولوژی