سعید رودباری شهمیری - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران، سازه های دریایی، دانشگاه صنعتی شاهرود
مهدی عجمی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، گروه سازه های دریایی، دانشگاه صنعتی شاهرود
همایون خوشروان - دکتری زمین شناسی،مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریای خزر، موسسه تحقیقات آب، ساری

هدف این پژوهش صحت سنجی نتایج مدل عددی با شواهد  فیزیکی موجود در ساحل میانکاله است. این پژوهش با استفاده از مدل سازی با نرم افزار مایک21 (ماژول های SW، HD و COUPLED MODEL FM) به همراه مطالعات میدانی و نمونه برداری رسوبی صورت پذیرفته است. بر اساس نتایج مدل عددی مایک در سواحل میانکاله، انرژی موج و سرعت جریان های ساحلی از غرب به شرق کاسته شده و همچنین اندازه ارتفاع امواج در درون دهانه خلیج گرگان تا 80 درصد کاهش را نشان می دهد. میانگین جهت جریان ها در یک سال در بیرون خلیج، از غرب به شرق بوده و درون خلیج، به صورت پادساعتگرد عمل می کند. نرخ کلی انتقال رسوب در زبانه میانکاله کمتر از 00002/0 متر مکعب در ثانیه بر هر متر است، که نرخ پایین انتقال رسوب از بالادست را نشان می دهد. سواحل شرقی حساسیت بالاتری از سواحل غربی نسبت به نوسانات تراز آب دریا دارند. نتایج مشاهدات میدانی و عوارض فیزیکی در ساحل نیز تایید کننده نتایج بدست آمده از مدل عددی مایک در منطقه است. میانگین اندازه رسوبات سواحل میانکاله 106/0 میلی متر می باشد. سواحل میانکاله از نوع سواحل پراکنشی بوده و از غرب به شرق به خاصیت پراکنشی ساحل افزوده می شود. منطقه غربی منبع رسوبی و منطقه شرقی میانکاله مقصد رسوبی می­باشد. مدل عددی مایک نیز برای سواحل کم شیب از نوع پراکنشی پاسخگو است. مدل عددی مایک به وسیله ی شواهد فیزیکی ساحل صحت سنجی شده است.

مدل هیدرودینامیک, مایک 21, خلیج گرگان, دسته بندی سواحل, شواهد مورفولوژیکی ساحلی