ارزیابی اثر چهار گیاه از رشته کوه کپه داغ بر تکثیر سلول های سرطانی رده هپاتوکارسینوما

مقدمه: کارسینوم هپاتوسلولار یکی از شایع ترین دلایل مرگ ناشی از سرطان در جهان می باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات چهار گیاه جمع آوری شده از کوه های کپه داغ خراسان بر تکثیر سلول سرطانی رده هپاتوکارسینوما انجام شد. این گیاهان عبارت بودند از: آنغوزه هزار مسجد (Ferula latisecta)، جاشیر گچ دوست (Prangos latiloba)، مرزه جنگلی (Satureja mutica) و پیاز غول آسا (Allium giganteum). مواد و روش ها: سلول های هپاتوکارسینومای رده HepG2 با غلظت های 400-5/12 میکروگرم بر میلی لیتر از عصاره آبی- الکلی خیسانده از اندام هوایی گیاهان مذکور تیمار شدند. پس از 24 ساعت، درصد سلول های زنده و میزان رادیکال های آزاد اکسیژن تعیین گردید و از سلول های فیبروبلاست لثه انسان به عنوان سلول غیرسرطانی کنترل استفاده شد. در نهایت، داده ها در نرم افزار SPSS 20 با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Dunnett تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: بر مبنای نتایج، عصاره پیاز غول آسا و مرزه جنگلی اثر معناداری بر زنده مانی سلول های هپاتوکارسینوما نداشتند. آنغوزه هزار مسجد در غلظت 400 میکروگرم بر میلی لیتر و جاشیر در غلظت های 200 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر درصد سلول های زنده را کاهش دادند (05/0 P<)؛ اما عصاره جاشیر در غلظت 200 میکروگرم بر میلی لیتر تاثیری بر زنده مانی فیبروبلاست ها نداشت. این عصاره تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در سلول های هپاتوکارسینوما را کاهش داد (001/0< P). نتیجه گیری: از میان گیاهان مورد بررسی، جاشیر گچ دوست توانست در غلظتی که اثر سمی بر فیبروبلاست نرمال نداشت، تکثیر سلول هپاتوکارسینوما را مهار کند. این اثر با مکانیسمی غیر از مسیر آسیب اکسیداتیو ایجاد شده است.

Keywords:

آنغوزه , پیاز غول آسا , جاشیر , مرزه , هپاتوکارسینوما