یوسف اسمری برده زرد - دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
دانا محمدامین زاده - کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران
فریده حسین ثابت - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده مقدمه:هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به اختلال پرخوری بود. مواد و روش ها:پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با پیگیری 6 هفته ای با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، زنان مبتلا به اختلال پرخوری مراجعه کننده به مراکز درمان چاقی شهر تهران بودند که از بین آن ها نمونه ای به روش هدفمند شامل 16 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش ( 8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند.سپس،پرسشنامه های افسردگی و اضطراب Beck توسط هر 2 گروه تکمیل گردید. پس از گردآوری داده ها، به منظور تجزیه و تحلیل آن ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS 24 با سطح معناداری (05/0≥α) استفاده شد. یافته ها:نمرات میانگین افسردگی در گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به ترتیب 7/42، 8/31 و 5/31 و در گروه کنترل 1/41، 42 و 1/40 بود. همچنین میانگین اضطراب در گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به ترتیب 7/37، 1/25 و 6/27 و در گروه کنترل 2/36، 2/35 و 3/37 به دست آمد؛ از این رو می توان گفت که کاهش میانگین در دو متغیر اضطراب و افسردگی در گروه آزمایش وجود دارد و این تفاوت در سطوح و در بین دو گروه در سطح (05/0≥α) معنادار می باشد. نتیجه گیری:درمان متمرکز بر هیجان با تقویت پردازش و خودآگاهی هیجانی باعث تغییر در طرحواره های هیجانی شده و با جانشین کردن پاسخ های سازگار منجر به کاهش افسردگی و اضطراب در زنان مبتلا به اختلال پرخوری گردیده است.

افسردگی, اضطراب, پرخوری, درمان متمرکز بر هیجان زنان