افسانه افروغی نیا - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی گرایش ادبیات غنایی

عنصر شخصیت از عناصر مهم و سازنده داستان پردازی است . نویسنده باید بداند که چگونه و با چه زبان و کارکردی شخصیت را خلق کند و به وی نقش و تیپ دهد.پردازش هر شخصیت به گونه ای موثر، موجب ارتباط تنگاتنگ بین مخاطب و داستان میشود؛ تا آنجا که شخصیتهاحدودا از دنیای اغراق آمیز و حماسی فاصله میگیرند و با تصویری زنده و مطابق با واقعیت در برابر مخاطب رخ مینمایند. از آنجا که داستان رستم و تهمینه، بستری برای نشان دادن هنر داستان پردازی فردوسی است؛ این پژوهش میکوشد قدرت شخصیت پردازی فردوسی، شیوه های معرفی و کنش و واکنش و ویژگیهای اخلاقی و رفتاری شخصیتها را مورد تحلیل وبررسی قرار دهد. برای همین است که شاهنامه سرآمد همه متون داستانی منظوم و منثور است؛ علت اصلی آن معلول دخالت شخصی فردوسی و شخصیت فکری و زبانی اوست.

عناصر داستان، شخصیت، رستم، تهمینه