فاطمه شجاع - دانشجوی ارشد فقه و مبانی حقوق، دانشگاه حکیم توس مشهد آموزگار ناحیه تبادکان. مدرسه زرین تاج ساغروانیان(پ)

شاهکارهای ادبی ضمن بیان عواطف و احساسات اخلاقی و اجتماعی اقوام و ملل مختلف، همواره حوادث و رویدادهای تلخ و شیرین فرهنگی، اخلاقی، ادبی، اجتماعی، فکری و به طور کلی، تمدن بشری را به آیندگان منتقل نمودهاند. همچنین یکی از راه های اصلاح فردوجامعه،تهذیب نفس وآراسته شدن مردم به فضایل و نیکیها و دور شدن ازرذایل اخلاقی و به طور کلی توجه به آموزه های اخلاقی است . البته با وجود پیشرفتهای مختلفی که در قرون مختلف تاریخ زندگی بشر رخ داده است، میبینیم ارزشهای اخلاقی و انسانی به سوی کمرنگ شدن و حتی ویرانی پیش میرود تا جایی که رفته رفته با انحطاط و سقوط ارزشهای انسانی، اخلاقی و...مواجه خواهیم بود. دراین میان توجه به آموزه های اخلاقی آثار پیشینیان چون شاهنامه ی فردوسی میتواند گامی موثردر بهبود کیفیت جامعهی کنونی و حفظ ارزشهای اخلاقی شود. بنابراین موضوع و هدف این مقالهی بررسی کاربردآموزه های اخلاقی شاهنامه درجامعه ی معاصر می است. یافته ها و نتایج تحقیق شامل آموزه های اخلاقی در شاهنامهی فردوسی چون دعوت به دادگری و به عدالت رفتارکردن با مردم و اعتراض به ظلم و ستم، وطن پرستی، نیکوکاری و احسان و .... میباشد.

ابوالقاسم فردوسی، شاهنامه، آموزه های اخلاقی، جامعه ی معاصر