آموزش و پرورش در آیینه ی اندیشه ی فردوسی
Publish place: Shahnameh conference and education
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 533
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCECONF01_050
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
Abstract:
شاهنامه ی فردوسی از دیدگاه های گوناگون ادبی، تاریخی، اجتماعی، داستانی، حماسی، تراژدی، هنری و ... مورد بررسی قرار گرفته است و بسیاری از محققان و شاهنامهپژوهان ایرانی وخارجی با اندیشه های جدید و دیدگاه های نو به پژوهش جامعه شناختی، روانشناختی، شخصیتشناسی فرهنگی و اجتماعی، مطالعات ارزشی و خصلت شناسی قهرمانان پرداخته و یافته های بسیاری عرضه کردهاند. بدیهی است که شاهنامه نگاری فردوسی هدفهای بسیاری داشته است. وی شاعری است که سروده های او منشور هویت انسانی و فرهنگی ایرانیان به شمار میرود.شاهنامه گنجینه ای بی همتا و سرشار از آموزه های اخلاقی و تعلیمی و شایست و ناشایست هاست که چون آیینه ای شیوهی آموزش و پرورش ایران باستان و اوضاع و احوال و فرهنگ زمانهی خویش را نشان میدهد. جنبه های گوناگون تربیت مانندتربیت اخلاقی، عاطفی، دینی و اجتماعی در شاهنامه به چشم میخورد. فردوسی در جای جای شاهنامه نکته های تربیتی را از زبان پهلوانان بیان میدارد. هر چند روساخت داستانهای شاهنامه جنگ است و توصیف آناما از نظر زیر ساخت این داستانها بر مضامین اخلاقی و تعلیمی بنیان نهاده شده است.
Keywords:
Authors
سیده زهرا موسوی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک
مژگان صادق پورمبارکه
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک