بررسی تطبیقی مضامین مشترک حماسی در شعر فردوسی و ابوفراس حمدانی

بررسی پیوند های ادب فارسی و عربی، یکی از ارزشمندترین موضوعات ادبیات تطبیقی به شمار می رود، زیرا روابط تاریخی و فرهنگی دیرین میان فارسی زبانان و ملل عرب مهم ترین عامل وجود پیوند میان اقوام این دو فرهنگ تلقی می گردد. فردوسی یکی از نامدارترین شاعران ادب فارسی و صاحب اثر ارزشمند شاهنامه است. ابوفراس حمدانی نیز یکی از شاعران دوره عباسی است. این دو شاعر ابیات حماسی بسیاری سروده و از این رهگذر میراثی گرانبها و جاودان از خویش به یادگار باقی گذاشته اند. تامل و ژرف نگری در شاهنامه فردوسی و حبسیات ابوفراس حمدانی ما را از وجود مضامین مشترک حماسی آگاه می سازد. کنکاش ها در باب تاثیر پذیری ابوفراس حمدانی از شاهنامه فردوسی پیشینه ای را نشان نمی دهد. بنابراین به نظر می رسد وجود مضامین مشترک حماسی میان دو شاعر از باب توارد خاطر بوده است.پژوهش حاضر با نگاهی تطبیقی به اشعار شاهنامه و حبسیات ابوفراس حمدانی، به شیوه تطبیقی به بررسی درون مایه های همسان و همگون حماسی دو شاعر می پردازد. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که هر دو شاعر در مضامینی همچون پهلوانی، رجزخوانی، سخن گفتن با خویش، وصف جنگ افزارها، وصیت، مرگ، مرثیه ثرایی، میهن پرستی، ایمان به خدا و ...سخن سرایی کرده اند

Keywords:

مضامین حماسی , ادبیات تطبیقی , فردوسی , ابوفراس حمدانی