بررسی رابطه سرسختی روانشناختی با امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 406

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISCMED07_031

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

Abstract:

زمینه و هدف: درحال حاضر سرطان یکی از مسائل مهم بهداشتی- درمانی نه تنها در کشور ما بلکه در سراسر جهان محسوب میشود. براساس شواهد علمی، تجربی و پژوهشی، این بیماری در ردیف یکی از اساسی ترین و خطرناک ترین بیماری های مزمن و از عوامل تهدید کننده جامعه به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سرسختی روانشناختی با امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان می باشد.روش کار: روش پژوهش همبستگی (رابطه) و جامعه آماری شامل بیمارانزن و مرد مبتلا به سرطان در شهرستان شوشتر بوده اندکه از میان آنان 100 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه بوده و شامل: پرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر می باشد.نتایج: یافته ها نشان داد مقدار آزمون همبستگی پیرسون( r =0/370 و p = 0/001 )بین سرسختی روانشناختی و امید به زندگی در بیماران سرطانی شهرستان شوشتر در سطح 0/05 معنادار میباشد . لذا فرض صفر رد می شود. آزمون معنادار می باشد و چون مقدار همبستگی مثبت است وجود رابطه مستقیمی را می پذیریم، همچنین طبق نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون با روش مرحله ای ( stepwise )متغیر تعهد از مولفه های سرسختی روانشناختی در گام اول بهترین ییش بینی کننده برای امید به زندگی در بیماران سرطانی شهرستان شوشتر نقش خود را به خوبی ایفا کرده است،پس هرچه سرسختی روانشناختی در بیماران سرطانی شهرستان شوشتر بالاتر باشد ، افزایش امید به زندگی آنان را به همراه خواهد داشت.نتیجه گیری: در سه دهه گذشته، محققین اطلاعات زیادی را درباره ژن ها و پروتئین ها و نقش آن ها در تولید سلول های طبیعی و سرطانی گزارش نموده اند. یکی از اکتشافات مهم آن ها، نقش ژن های جهش یافته در تولید سلول های سرطانی بوده است. شناسایی همه عوامل محیطی و ژن های کلیدی یک نقشه جامع از محیط و سلول به ما می دهد که بکوشیم از سه طریق پاکیزگی محیط زیست، ژن درمانی و دارو درمانی از رشد و پیشرفت این بیماری مهلک جلوگیری نماییم.

Authors

ناهید افشاری

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحددزفول

امین مرادنژاد

مربی گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور دزفول