ارزیابی عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته

زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از سرطان های شایع در ایران است. لذا مطالعه در مورد بیماران مبتلا به سرطان پستان وتعیینعوامل مهم و موثر در بقای این بیماران و به کارگیری آنها برای مدیریت مراقبت از بیماران، در پژوهش های بالینی حائز اهمیت است. روش مدل جمعی تعمیم یافته روشی است که علاوه بر برسی اثرات خطی عوامل موثر بر بقا، به بررسی اثرات غیرخطی این عوامل نیز می پردازد.روش کار: در این مطالعه از اطلاعات 912 بیمار مبتلا به سرطان پستان استفاده شده است. این داده ها در مرکز تحقیقات هماتولوژی و انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز جمع آوری شده اند. این داده ها شامل اطلاعات کلینیک و پاتولوژیک هستند. پیشامد مورد نظر در مطالعه حاضر مرگ بیماران است و زمان بقای بیماران، از زمان تشخیص اولیه بیماری تا زمان مرگ (یا سانسور شدن) می باشد. برای تحلیل داده ها و تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران از مدل جمعی تعمیم یافته استفاده شده است.نتایج: در این مطالعه%2 از بیماران مرد و %98 زن بوده اند که %33,3 از مردان و %18,9 از زنان به دلیل سرطان پستان فوت شده اند. نتایج حاصل از مدل جمعی تعمیم یافته نشان داد که درجه بیماری و زمان تا رخداد مرگ، اثر غیرخطی معنیدارP-value<0.0 بر روی بقای بیماران دارند.نتیجه گیری: مدل جمعی تعمیمیافته علاوه بر ارزیابی اثرات خطی عوامل موثر بر بیماری، روش مناسبی برای تعیین اثرات غیرخطی عوامل موثر بر بقای بیماران است.

Keywords:

مدل جمعی تعمیم یافته , تحلیل بقا , اثرات غیرخطی , سرطان پستان