زینب عبدی - استادیار پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایران
محمدعلی روزگار - دانشیار پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایران
سپیده بیگی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایران

زمینه و هدف: پریودنتیت مزمن شایعترین فرم بیماری پریودنتال است وپیشرفت آن به علت سطح بالای سایتوکاین ها ومدیاتورهای التهابی است. درسالهای اخیر کاربرد استاتین ها به عنوان درمان دارویی پریودنتیت توسط تعداد زیادی مطالعات ارزیابی شده است . هدف مطالعه ی حاضر ارزیابی اثرات دهانشویه سیمواستاتین (SMV)1%/2 بر پارامترهای کلینیکی در پریودنتیت مزمن می باشد.روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای (تجربی) می باشد . 50 بیمار از بیماران پریودنتیت مزمن انتخاب شدند و به دو گروه 25 نفره با نسبت مساوی مرد و زن تقسیم شدند.در جلسه اول برای هردوگروه جرم گیری و تصحیح سطح ریشه ( SRP ) انجام شد و پارامترهای کلینیکی اندازه گیری شدند. سپس دهان شویه های نرمال سالین و SMV 1%/2 بین گروه ها توزیع شد. بعد از یک ماه پارامترها مجددا اندازه گیری و با نرم افزار SPSS21 (آزمون ANOVA و Independent sample T test وکروسکال والیس و من ویتنی ) بررسی شدند.نتایج: پارامترهای کلینیکی در بیماران بعد از مداخله SRP) و دهانشویه ها) درهردو گروه تفاوت معناداری نسبت به قبل از مداخله نشان دادند. (P<./05) همچنین دهانشویه SMV اثرات معنا دار مثبتی بر بهبود پارامتر های کلینیکی بیماران داشت. دهانشویه SMV در مقایسه با نرمال سالین در بهبود خونریزی حین پروبینگ ( Bleeding on probing ) و عمق پروب (Probing Depth) تفاوت معناداری نشان داد .(p<./05)نتیجه گیری: SMV با کاهش فعالیت میکروبیال و التهابی در پریودنشیوم و بهبود پارامترهای کلینیکی نقش مهم و امیدوارکننده ای در کنترل بیماری پریودنتیت دارد. باتوجه به اثرات مفید دهان شویه سیمواستاتین بر پریودنشیوم، پیشنهاد می شود از آن به عنوان دهانشویه آنتی میکروبیال در بهبود بیماران پریودنتیت مزمن استفاده گردد.

پریودنتیت مزمن، دهان شویه، استئوبلاست، استاتین، مدیاتور التهابی