سپیده اسدی - کارشناسی ارشد ناپیوسته باکتری شناسی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان
نعمت شمس - گروه پاتوبیولوژی - دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان
سید محمد نایب آقایی - دانشجوی دکترای تخصصی میکروب شناسی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه

اشریشیاکلی O157:H7در سراسر دنیا به ­عنوان یک عامل مهم اسهال، کولیت خونریزی دهنده و سندروم اورمی همولیتیک شناخته شده است. مخزن اصلی و طبیعی اشریشیاکلی O157:H7 حیوانات اهلی و وحشی می­باشند که باکتری را از طریق مدفوع خود در محیط منتشر می­کنند. هدف این مطالعه جداسازی و تعیین شیوع اشریشیاکلی O157:H7در نمونه­های مدفوع مزارع پرورشی شترمرغ با استفاده از کشت و واکنش زنجیره­ای پلی­مراز چند گانه در استان لرستان بود. در این بررسی توصیفی- مقطعی در مجموع یکصدنمونه مدفوع شترمرغ طی ماه­های فروردین تا خرداد سال 1394 جمع آوری گردید. ده گرم نمونه مدفوع به آب گوشت تریپتون­سوی حاوی مکمل نووبیوسین (TSB-n) اضافه گردید. جهت غربالگری، کلیه نمونه­های غنی شده بر روی محیط انتخابی مکانکی­آگار سوربیتول­دار حاوی مکمل سفکسیم و تلوریت پتاسیم (CT-SMAC) کشت داده شد. سپس کلیه جدایه­های سوربیتول منفی اشریشیا کلی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با آزمون PCR چند­گانه مورد ارزیابی قرارگرفتند. از یکصد نمونه مدفوع، بعد از غنی سازی و کشت در محیط انتخابی CT-SMAC، پرگنه­های سوربیتول منفی از 15 نمونه (15 درصد) جدا گردید. در آزمون واکنش زنجیره­ای پلیمراز چندگانه تنها 4 جدایه (4 درصد) به عنوان اشریشیاکلی O157:H7 شناسایی شدند. مطالعه حاضر اولین گزارش جداسازی و تشخیص اشریشیاکلی O157:H7 از نمونه­ های مدفوع شترمرغ در ایران می­باشد. این بررسی اهمیت مدفوع شتر مرغ را به عنوان مخزنی از اشریشیاکلی O157:H7 نشان می­دهد.

جداسازی, شیوع, اشریشیاکلی O157:H7, شترمرغ, مدفوع