سارا میرزائی گودرزی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
فاطمه برجی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه طیور، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
علی اصغر ساکی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
داریوش علیپور - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

هدف از این آزمایش بررسی اثرات جایگزینی کنجاله سویا با سطوح مختلف کنجاله آفتابگردان مکمل شده با آنزیم پروتئاز بر فلور میکربی روده، پی اچ محتویات سنگدان و روده­کور و صفات اندام های درونی بدن در مرغ های تخم­گذار می­باشد. مجموعا، 120 قطعه مرغ تخم­گذار سویه بونز وایت از سن 77 تا 86 هفتگی مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش فوق شامل 6 تیمار، 5 تکرار و 4 قطعه مرغ در هر تکرار است. این مطالعه در قالب طرح کاملا تصادفی و بصورت آزمایش فاکتوریل 2×3 (سطوح صفر، 45 و 90 درصد جایگزینی کنجاله آفتابگردان با کنجاله سویا) و آنزیم پروتئاز (صفر و 200 گرم در تن) انجام شد. جهت بررسی فلور میکربی (باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک و اشریشیاکلی) از محتویات روده کور پرنده­ها در سن 86 هفتگی نمونه برداری شد. سپس پی اچ محتویات سنگدان و روده کور و صفات اندام­های درونی بدن اندازه­گیری شدند. جمعیت باکتری­های تولید کننده اسید لاکتیک و اشریشیاکلی و پی اچ سنگدان و روده کور تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P> ). سطح 45 درصد جایگزینی کنجاله آفتابگردان در جیره، طول دئودنوم را بطور معنی­داری نسبت به سایر تیمارها افزایش داد (05/0P<). سطوح 45 و 90 درصد جایگزینی کنجاله آفتابگردان، وزن سنگدان را بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند (05/0P<). بطور کلی، نتایج نشان داد که جایگزینی کنجاله آفتابگردان به جای کنجاله سویا و آنزیم پروتئاز هیچگونه اثر معنی­داری بر جمعیت میکربی روده کور و پی­اچ دستگاه گوارش نداشت ولی افزایش سطح کنجاله آفتابگردان در جیره، طول دئودنوم و وزن سنگدان مرغ­های تخم­گذار را افزایش داد.

کنجاله آفتابگردان, آنزیم پروتئاز, میکروفلور روده, پی اچ دستگاه گوارش, مرغ تخم گذار