سید محمد میرکمالی - استاد، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، ، تهران، ایران
صلاح الدین ابراهیمی - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران (عهده دار مکاتبات)
کمال خلیل بیگی - کارشناسی ارشد، گروه تحقیقات آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ادریس فتحی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

به دلیل تغییرات در محیط­های سازمانی، یکی از مهم­ترین مسائل مربوط به مسیرهای شغلی در دهه بعدی، فلات­زدگی شغلی خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط متغیرهای فلات شغلی با تمایل به ترک خدمت کارکنان به روش تحلیل مسیراست. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان مهاباد بودند که با استفاده از  روش نمونه گیری تصادفی 250  نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های فلات شغلی، تمایل به ترک خدمت، استرس شغلی و فرسودگی شغلی پاسخ دادند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و تحلیل عاملی تاییدی و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرانباخ تایید شد.  از میان متغیرهای پژوهش به ترتیب متغیرهای فلات شغلی، فرسودگی شغلی و استرس شغلی به ترتیب بالاترین تا پایین ترین ضریب همبستگی را با ترک خدمت دارند. همچنین همبستگی فلات شغلی با فرسودگی شغلی و استرس شغلی مثبت و معنادار است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد، فلات شغلی اثر مستقیم مثبت و معناداری بر ترک سازمانی دارد. همچنین تاثیر غیر مستقیم فلات شغلی بر ترک سازمانی معنادار است و از طریق فرسودگی شغلی، و استرس شغلی صورت می گیرد. همچنین فرسودگی شغلی تاثیر غیر مستقیم مثبت و معنادار بر ترک سازمانی دارد.

فلات شغلی, تمایل به ترک خدمت, استرس شغلی, فرسودگی شغلی