تاثیر آموزش عملی تکنیک تیوب شیفت در تشخیص ساختارهای آناتومیک فکین در دانشجویان دندانپزشکی

مقدمه:آگاهی از نحوه کاربرد تکنیکهای لوکالیزاسیون با استفاده از رادیوگرافی کانونشنال برای تمام دندانپزشکان ضروری است. این تکنیکها به صورت تئوری به دانشجویان تدریس می گردد ولی کاربرد و توانایی تشخیص موقعیت ساختارهای آناتومیک با استفاده از این تکنیکها مستلزم تمرین عملی می باشد. هدف ما در این مطالعه ارزیابی عملکرد دانشجویان هنگام کاربرد تکنیک تیوب شیفت عمودی و افقی و بررسی تاثیر آموزش عملی بر عملکرد ایشان با استفاده از مدل آموزشی بود. مواد و روشها: 41 نفر از دانشجویان سال دوم دندانپزشکی که مایل به شرکت در این طرح بودند، انتخاب شدند. یک گروه برای آموزش با کمک ابزار آموزشی انتخاب شدند و گروه دیگر در طی این پژوهش تنها بصورت تئوری آموزش دیدند. با فواصل زمانی دو هفته 6 ماه پس از آموزش، آزمون تهیه شده بصورت اسلاید بدون اطلاع رسانی قبلی از دانشجویان هر دو گروه گرفته شد. در انتها نمرات به دست آمده در دو گروه آموزش دیده با روش عملی و گروه آموزش دیده با روش تئوری، در دو آزمون با استفاده از آزمونهای آماری t-student ، من ویتنی و ویلکاکسون با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در گروه تحت آموزش عملی و گروه آموزش دیده با روش تئوری، بین آزمونهای اول و دوم تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0P> ). در آزمون دوم نمرات گروه تحت آموزش عملی  بطور معنی داری از گروه دیگر بیشتر بود (011/0P=).  همچنین متوسط نمره کسب شده بین دختران و پسران در هیچکدام از آزمونهای اول و دوم و در هیچ یک از گروههای مورد مطالعه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. نتیجه گیری: به طور کلی گروه تحت آموزش عملی، درک عمیقتری از موضوع نسبت به گروه آموزش دیده با روش تئوری پیدا کرده بود؛ که این موضوع می تواند علت تفاوت نمرات این دو گروه در آزمون دوم، که با فاصله زمانی 6 ماه گرفته شد، باشد.  

Keywords:

آموزش , رادیوگرافی , تکنیک تیوب شیفت