آتنا شیوا - استادیار گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
امیرحسین پاکروان - استادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

مقدمه: استئوسارکوم فک، توموربدخیم اولیه استخوان با منشا سلولهای مزانشیمال با توانایی تولید استئوئید است، که عمدتا استخوان های بلند و به ندرت ناحیه فک و صورت را درگیر می کند. معمولا در دهه سنی سوم وچهارم مشاهده می شود و در مردان کمی شایع تر از زنان است و در مندیبل و ماگزیلا به یک نسبت بروز می کند. گزارش مورد: بیمار دختری 8 ساله بود که به دلیل ضایعه تومورال در خلف مندیبل به جراح فک و صورت در ساری مراجعه نمود. بررسی هیستوپاتولوژیک ضایعه تومورال بعد از انجام جراحی،استئوسارکوم فیبروبلاستیک بود و سپس جهت تایید تشخیص ضایعه درخواست مارکرهای ایمونوهیستوشیمی شد که نتیجه مارکرها تشخیص نهایی استئوسارکوم فک را تایید نمود. نتیجه گیری: تشخیص استئوسارکوم به دلیل تظاهرات مشترک بالینی با ضایعات خوش خیم در بیماران مبتلا چالش برانگیز است و تشخیص اشتباه در استئوسارکوم فک بسیار رایج است.تشخیص صحیح و ارجاع به موقع در پیش آگهی و طول عمر بیماران تاثیر زیادی دارد.

استئوسارکوم, فک تحتانی, ایمونوهیستوشیمی