بررسی اثر کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین 1/5% با پایه زانتان همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه در بیماران پریودونتیت مزمن
عنوان مقاله: بررسی اثر کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین 1/5% با پایه زانتان همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه در بیماران پریودونتیت مزمن
شناسه ملی مقاله: JR_JMDS-40-1_008
منتشر شده در شماره 1 دوره 40 فصل در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JMDS-40-1_008
منتشر شده در شماره 1 دوره 40 فصل در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجیدرضا مختاری - استادیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
سیدعلی بنی هاشم - دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
رضا مهرآرا - دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
عبدالله جوان رشید - کارشناس آمار و فناوری اطلاعات، دانشکده دندانپزشکی مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
مجیدرضا مختاری - استادیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
سیدعلی بنی هاشم - دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
رضا مهرآرا - دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
عبدالله جوان رشید - کارشناس آمار و فناوری اطلاعات، دانشکده دندانپزشکی مشهد، ایران
مقدمه: امروزه از مواد و روش های مختلفی به عنوان مکمل جرم گیری و تسطیح سطح ریشه جهت درمان بیماری های پریودونتال استفاده می شود. هدف این مطالعه، بررسی بالینی اثربخشی ژل کلرهگزیدین با پایه زانتان (Chlo-site)، به عنوان درمان مکمل جرم گیری و تسطیح سطح ریشه در درمان پریودنتیت بود.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور، 20 بیمار دارای پریودونتیت متوسط مزمن با از دست دادن چسبندگی کلینیکی لثه ای حداقل mm2 و عمق پاکت لثه ای حداقل mm3وارد مطالعه شدند. برای تمام بیماران جرم گیری و تسطیح سطح ریشه انجام شد. در گروه مداخله قراردهی زیرلثه ای ژل کلرهگزیدین با پایه زانتان(Chlo-site) نیز انجام گرفت. شاخص لثه ای (GI)، عمق پاکت (PD)، شاخص پلاک (PI) و سطح چسبندگی کلینیکی (CAL) قبل از درمان و 3 ماه پس از درمان اندازه گیری شدند. داده ها در نرم افزار SPSS و با آزمون من-ویتنی، ویلکاکسون، تی زوجی و تی مستقل و آنالیز کواریانس تجزیه و تحلیل شدند (05/0(α=.
یافته ها: قبل درمان تفاوت آماری معنی داری در شاخص ها بین دو گروه وجود نداشت. پس از درمان، گروه مداخله کاهش معنی داری در شاخص لثه ای و عمق پاکت نسبت به گروه کنترل داشت (05/0(P< بهبود سطح چسبندگی کلینیکی به طور معنی داری در گروه مداخله بیشتر بود (05/0(P<.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از افزایش کارایی بالینی درمان پریودونتیت مزمن با قراردهی زیرلثه ای ژل کلرهگزیدین به عنوان درمان مکمل بود.
کلمات کلیدی: پریودونتیت, ژل کلرهگزیدین, سطح چسبندگی کلینیکی, عمق پاکت پریودونتال
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/892996/