فریدا عابسی - استادیار رادیولوژی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران
سیده ستاره فتاحی - دندانپزشک
سینا حقانی فر - دانشیار رادیولوژی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران
احسان موعودی - استادیار رادیولوژی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران

مقدمه: در برنامه ریزی درمانی برای بیماران ارتودنسی از مورفولوژی مهره های گردنی برای بررسی بلوغ اسکلتی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی رابطه سن تقویمی و مراحل بلوغ مهره های گردنی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 320 لترال سفالوگرام افراد در محدوده سنی 15-7 سال (160 پسر و 160 دختر) در شهر بابل مورد بررسی قرار گرفتند. افراد به 8 گروه سنی تقسیم شدند. از روش تغییریافته Baccetti برای بلوغ مهره های گردنی (CVM) استفاده شد. ارزیابی شامل بررسی چشمی ویژگی های مورفولوژیکی سه مهره گردنی (مهره های دوم، سوم و چهارم گردن) بود. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با ویرایش 20 انجام شد. (05/0P≤) معنی دار تلقی گردید. یافته ها: ضریب همبستگی اسپیرمن بین سن تقویمی و مراحل بلوغ مهره های گردنی در کل نمونه ها 841/0 (001/0P<)، در پسرها 839/0 (001/0P<)، در دخترها 873/0 (001/0P<) بود. نسبت درستنمایی مثبت برای تعیین مراحل بلوغ مهره های گردنی در کلیه گروه های سنی، به جز گروه سنی 8-7 سال (در پسرها و دخترها) و گروه سنی 10-8 و 15-14 سال در دخترها، پایین بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد در جمعیت، مورد مطالعه روش CVM، در تعیین زمان شروع بلوغ قابل اعتماد است و علی رغم وجود ضریب همبستگی بالای بین سن تقویمی و مراحل بلوغ مهره های گردنی، پایین بودن نسبت درست نمایی مثبت در بیشتر گروه های سنی، بیانگر این مسئله است که سن تقویمی نشانگر ضعیفی برای تعیین مراحل بلوغ است.

مهره گردنی, سفالومتری, رادیوگرافی دیجیتال