ملیحه فراهانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران

مقدمه: کاربرد دارویی گیاهان برای درمان بیماری های گوناگون در زندگی انسان بسیار دیده شده است. امروزه درمان آلودگی های ویروسی با داروهای شیمیایی در دسترس با پیدایش مقاومت دارویی در ویروس ها با چالش هایی روبرو شده است، لذا نیاز به داروهای ضدویروسی نوین  احساس می گردد. در این پژوهش اثر بازدارندگی گیاه سرخارگل بر ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 در زمان های گوناگون اثردهی عصاره بررسی شد. مواد و روش ها: نخست عصاره آبی ریشه این گیاه فراهم گردید و پس از سنجش آستانه توکسیسیته آن بر روی دودمان یاخته ای (Human epithelial type 2 Hep-2) با ارزیابی (Cytopathic effect) CPE، اثرضدویروسی عصاره گیاهی با روش Neutralization Test (NT) در زمان های یک، دو و سه ساعت اثردهی عصاره سرخارگل پس از تلقیح ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 بررسی گردید. یافته ها: عصاره گیاه سرخارگل در غلظت های μg/ml 900-50هیچ گونه اثر کشندگی بر روی یاخته ها نداشت. یافته ها نشانگر بیش ترین ویژگی بازدارندگی این گیاه در یک ساعت پس از بردن ویروس بر روی یاخته ها بود که در رقت های μg/ml 900-500 بازدارنده کامل تکثیر ویروس بود، ولی این ویژگی ضدهرپسی در دو و سه ساعت کاهش یافت. نتیجه‎گیری: گیاه سرخارگل در غلظت های غیرتوکسیک به کار رفته بر روی دودمان های یاخته ای، اثر ضدهرپسی خوبی را بر روی ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 نشان داد. برای پیدا کردن سازوکار اثر این دارو نیاز به کارآزمایی بیش تر  می باشد تا در ساخت داروهای ضدهرپسی به کار رود.

تکثیر, هرپس سیمپلکس تیپ 1, سرخارگل