هومن ظریف نجفی - استادیار گروه ارتودنسی و مرکز تحقیقات ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران.
مرتضی عشاق - متخصص ارتودنسی
حمیدرضا پاکشیر - استاد گروه ارتودنتیکس و مرکز تحقیقات ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران.
محمدتقی محبی - دانشجوی دندانپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران.

مقدمه: بخشی از درمان های ارتودنسی به ویژه در حیطه درمان های پیشگیرانه-مداخله ای به عهده دندانپزشکان می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی خدمات ارتودنسی ارائه شده توسط دندانپزشکان عمومی در شهر شیراز بود. مواد وروش ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی، پرسشنامه ای شامل 12 سوال برای 115 دندانپزشک عمومی که به شکل تصادفی طبقه ای نمونه گیری شده بودند، ارسال گردید. پرسشنامه به گونه ای طراحی شد که اطلاعاتی را در زمینه ویژگی های دموگرافیک و درمان های ارتودنسی دندانپزشکان عمومی جمع آوری نماید. اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون Chi-square مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیش از نیمی از شرکت کنندگان در مطالعه اعلام نمودند که درمان ارتودنسی انجام نمی دهند. شایع ترین مال اکلوژن هایی که توسط افراد مورد مطالعه درمان می شدند شامل نامرتبی دندان ها، اضافه فضا و فضانگهدارنده بود. کمی بیش از10درصد شرکت کنندگان از تکنیک های Edgewise و Straight wire جهت درمان های ارتودنسی ثابت استفاده می کردند. اکثر شرکت کنندگان گزارش دادند که عمده دانش ارتودنسی خود را در طی دوره دانشگاه فرا گرفته اند و اکثریت آنها کیفیت آموزش ارتودنسی در طی این دوره را ضعیف قلمداد نمودند. دندانپزشکانی که سابقه کاری کمتری داشتند، درمان های ارتودنسی را بیشتر از بقیه انجام می دادند. نتیجه گیری: تغییر در سیستم آموزشی دوره دانشگاهی و برگزاری کارگاه ها می توانند به عنوان راه حلی جهت بهبود دانش و مهارت دندانپزشکان در ارتودنسی پیشگیرانه و مداخله ای به کار گرفته شود.

دندانپزشک عمومی, درمان ارتودنسی, شیراز