پدرام امیدیان - کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
حمید صفاری - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

از مسائل اساسی در طراحی لرزه ای ساختمان ها بحث پیکربندی مناسب پلان آنها جهت جلوگیری از افزایش لنگرهای پیچشی تحمیلی به علت نامنظمی سازه می باشد. امروزه استفاده از پلان های نامنظم در سازه ها بدلیل دارا بودن شکل خاص و ظاهر زیبا رو به افزایش است. وجود نامنظمی در سازه ها به خصوص در هنگام وقوع زلزله، باعث ایجاد پیچش در سازه شده که منجر به تشدید تغییرمکان ها و نیروهای لرزه ای وارد برسازه می گردد. در این تحقیق، رفتار لرزه ای ساختمان های بتنی منظم و نامنظم در پلان با تعداد طبقات 3، 6 و 9 طبقه تحت ده رکورد تاریخچه شتاب حرکت زمین با استفاده از تحلیل دینامیکی فزاینده مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا شاخص های تغییرمکان جانبی نسبی حداکثر، تغییرمکان جانبی نسبی پسماند، ضریب رفتار و برش پایه مورد مقایسه قرارگرفته اند. همچنین منحنی های خرابی، با استفاده از حالات حدی مختلف خرابی سازه بتنی طبق دستورالعمل HAZUS در دو حالت سازه منظم و نامنظم بررسی شده است. نتایج بیانگر آن است که با افزایش نامنظمی پیچشی، تغییرمکان جانبی نسبی حداکثر سازه و تغییرمکان جانبی نسبی پسماند سازه افزایش می یابد. ضریب رفتار سازه نیز با نامنظم شدن سازه کاهش می یابد. همچنین با افزایش تعداد طبقات و میزان نامنظمی، درصد خرابی در سازه افزایش می یابد. از این رو طرح سازه های نامنظم در پلان تا حد امکان توصیه نمی گردد.

سازه بتنی نامنظم, تحلیل دینامیکی فزاینده, تغییر مکان نسبی حداکثر, تغییر مکان نسبی پسماند, برش پایه, ضریب رفتار, منحنی خرابی