تاثیر آب مغناطیسی و پوزولان های مختلف بر خواص بتن تازه و سخت شده خودتراکم
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 485
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSEC-5-1_002
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
Abstract:
بتن خودتراکم، بتنی است که می تواند در فضای فشرده بین آرماتورها، بدون جداشدگی دانه ها جریان یابد و تنها در اثر وزن خود متراکم گردد. هدف از این مقاله، بررسی خواص مهندسی بتن خودتراکم حاوی آب مغناطیسی با جایگزینی بخشی از سیمان مصرفی با پوزولان های میکروسیلیس، متاکائولن، خاکستر پوسته شلتوک برنج و خاکستر بادی در نسبت های 10 و 20 درصد وزنی مواد سیمانی می باشد. بدین منظور رفتار بتن خودتراکم در حالت تازه توسط آزمایش های جریان اسلامپ، زمان جریان 50 سانتی متر(T50)، زمان عبور بتن از قیف V، نسبت انسداد در جعبه Lو شاخص پایداری چشمی بررسی شده است. خواص بتن سخت شده خودتراکم با تعیین مقاومت های فشاری و کششی(شکافت نمونه استوانه ای) در سنین 7 و 28 روز و مشخصه دوام نمونه های بتنی با انجام آزمایش درصد جذب آب در سن 28 روز مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین به منظور تاثیر آب مغناطیسی با شدت میدان 8/0 تسلا در نتایج، نمونه هایی با آب معمولی نیز ساخته شده است. نتایج به دست آمده از بتن تازه در آزمایشگاه نشان می دهد که آب مغناطیسی و پوزولان های مورد استفاده، موجب بهبود شرایط خودتراکمی بتن از لحاظ جریان پذیری و ویسکوزیته می شوند. بر این اساس، آب مغناطیسی می تواند میزان مورد نیاز کاهنده شدید آب برای بتن خودتراکم را با حفظ جریان اسلامپ، تا 45 درصد کاهش دهد. نتایج بتن سخت شده نیز حاکی از بهبود خواص مقاومتی و پایایی بتن خودتراکم حاوی آب مغناطیسی و پوزولان های مصرفی می باشد. بر این اساس، می توان اختلاط حاوی آب مغناطیسی و جایگزینی 20 درصد میکروسیلیس را با افزایش 48 و 35 درصد به ترتیب در مقاومت فشاری و مقاومت کششی و کاهش 55 درصد در میزان جذب آب در سن 28 روزه، به عنوان طرح بهینه انتخاب کرد.
Keywords:
Authors
مجید قلهکی
دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
علی خیرالدین
استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
محمد حج فروش
دانشجوی دوره دکتری مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :