غلامرضا هوائی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
علیرضا زارع - دانشجوی دکتری مهندسی سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

در این مقاله تمامی پارامترهای تاثیرگذار در پاسخ سیستم­های کنترل شده غیرفعال ویسکوز مورد بررسی قرار گرفته است. در اینجا منظور از پاسخ، حداکثر دریفت و حداکثر شتاب مطلق وارد بر جرم طبقات می­باشد. حداکثر دریفت به عنوان شاخص خرابی در اجزای سازه­ای و حداکثر شتاب مطلق به عنوان شاخص خرابی در اجزای غیرسازه­ای و ادوات حساس به شتاب در ساختمان­ها محسوب می­گردند. بر اساس بررسی­های به عمل­آمده پارامترهای تاثیرگذار در پاسخ این سیستم­ها عبارت­اند از سختی اولیه و مقاومت سازه، میزان میرایی الحاقی موجود در سیستم، سختی مهاربندهای متصل کننده میراگر به سازه و تعداد طبقات. برای نشان دادن تاثیر هریک از پارامترهای برشمرده، تعداد زیادی سیستم غیرفعال خطی و غیرخطی مورد آنالیز تاریخچه زمانی قرار گرفت. در آنالیزهای بکار­رفته برای کاهش تاثیر فرکانس­های غالب در تحریک ورودی و همچنین برای جامع نمودن نتایج از دو تحریک نوفه سفید با شتاب حداکثر 1g به عنوان ورودی سیستم­ها استفاده گردید. نتایج نشان داد، کاهش سختی و مقاومت به عنوان پارامترهای کلیدی در کاهش شتاب مطلق و افزایش سختی مهاربندها و میرایی الحاقی به عنوان تاثیرگذارترین پارامترها در کاهش دریفت حداکثر طبقات محسوب می­گردند. این بدان معناست که چنانچه در طراحی سازه­های غیرفعال صرف افزایش میرایی الحاقی میراگرها مد نظر قرار گیرد احتمال افزایش شتاب مطلق وارد بر طبقات افزایش یافته و به تبع آن اجزای حساس به شتاب در ساختمان­ها بیشترین خرابی را هنگام زلزله تجربه خواهند نمود.

سیستم غیرفعال, ویسکوز, میرایی, مقاومت, سختی, سختی مهاربند