سیدصالح موسوی نژاد - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا اصفهانی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

پژوهش های پیشین نشان می دهند که در بیشتر مطالعات، اعمال بار و فقط رطوبت، پس از تقویت با مصالح F R P انجام شده است؛ در صورتی که یکی از موارد مصرف ورق های F R P، تعمیر سازه های بارگذاری شده است. از طرفی در این قبیل موارد، احتمال وجود رطوبت سطحی هنگام تقویت وجود دارد. لذا، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رفتار خمشی تیرهای تقویت شده با استفاده از ورق F R P نزدیک به شرایط واقعی است. به این منظور 20 عدد نمونه ی بتنی با ابعاد $150t i m e s{200}t i m e s{1150}$ میلی متر در دو گروه 10 عددی با 2 نوع آرایش متفاوت میلگرد کششی پیش از تقویت، تحت بارگذاری و شرایط رطوبتی قرار گرفتند و پس از انجام عملیات تقویتی در طی آزمایش های خمشی گسیخته شدند. براساس نتایج به دست آمده، مقاومت نهایی در تیرهای بدون ترک اولیه و بدون رطوبت سطحی، 20٪ افزایش یافته و مقاومت خمشی در تیر با ترک اولیه، 13٪ و در تیر با رطوبت سطحی، 9٪ افزایش داشته است. در تیرهای با ترک اولیه و رطوبت سطحی به طور هم زمان نیز 13٪ افزایش مقاومت نهایی به دست آمد. همچنین نتایج حاکی از آن است که استفاده از آرماتور کششی با قطر زیاد و تعداد کم در مقایسه با آرماتور با قطر کم و تعداد زیاد، باعث کاهش بهره وری تقویت و ایجاد شکست ترد می شود.

پیش بارگذاری, رطوبت سطحی, سازه های بتنی, مقاومت پیوستگی, مواد پلیمری الیافی, F R P