بررسی فعل از جهت زمان در ترجمه کهن قرآن قدس
Publish place: Journal of Letter & language، Vol: 19، Issue: 39
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 428
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLL-19-39_007
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398
Abstract:
زمان از جمله مولفه های اصلی فعل است که هر قومی به صورت های مختلف آن را بهکاربرده اند. از آنجا که ترجمه کهن قرآن قدس، ترجمه ای تحت اللفظی است، رابطه ای تطبیقی بین دو زبان فارسی و عربی برقرارنموده، زمان های متفاوت فعل را به صورت های کهن یا با تغییرات آوایی یا متناسب با برخی از لهجه های مرسوم و در برخی موارد با شکل ویژه ای مطرح نمودهاست.در این پژوهش سعی شده تا فعل های مختلفی که مترجم قرآن قدس استفادهکرده، به دقت از لحاظ زمانی مورد بررسی قرارگیرد. رابطه ای که بین این ترجمه با فارسی جدید و فارسی میانه، در استفاده از جزء صرفی ب بر صیغه های ماضی، مضارع و امر، آوردن ی در پایان فعل ماضی و شکل خاص برخی از فعل ها وجود دارد، نشان دهنده قدمت این ترجمه می باشد. حاصل این جستجو، انواع مختلف فعل های فارسی از لحاظ زمانی است که در قرآن قدس بهکار رفته و بیانگر تحولاتی است که در برخی از آن ها رخ داده است.
Keywords:
Authors
جواد عصاررودی
دانشجوی دکتری ادبیات فارسی دانشگاه سیستان وبلوچستان
محمود عباسی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان