میثم قیومی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان

کشورهای توسعه یافته به منظور کاهش آسیب پذیری ناشی از سوانح طبیعی اقدام به تدوین و طراحی برنامه های آینده نگر،پیشرو و کاربردی نموده اند که تمامی برنامه ها خصوصا در زمینه برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی ،با برنامه های مدیریت بحران همپوشانی داشته و در راستای کاهش آسیب پذیری،افزایش ایمینی و افزایش توانایی مقابله با سوانح طبیعی در سطوح مختلف جامعه را ایجاد نماید. لذا روشی که در زمینه یک طرح جامع مدیریت بحران باید پیموده شود راهی بسیار طولانی می باشد و این را می طلبد که در برنامه ریزی و توسعه جهت کنترل ریزگردها و گرد و غبار در مرحله آمادگی با داشتن طرح های کوتاه مدت،میان مدت و بلند مدت،به کاهش آسیب پذیری و افزایش توانایی مقابله در برابر فاجعه اقدام نمود.این در حالی می باشد که روش های مرسوم برنامه ریزی در این منطقه فاقد ابزار ومکانسیم های لازم برای پاسخگویی به مسائل و مشکلات در این خصوص بوده و کماکان عدم تعادل های اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی و زیست محیطی بر این منطقه مستولی می باشد. در سالهای اخیر وقوع طوفانهای پدیده ریزگردها و گرد و غبار در ایران مشکلات متعددی را برای دولت و مردم بوجود آورده می باشد.افزایش مراجعات افراد در زمان وقوع پدیده به مراکز درمانی و اختلالات در مدیریت بخش های اجرایی مختلف به نگرانی ها در این زمینه دامن زده می باشد. پدیده ریزگردها و گرد و غبار یکی از زیان بار ترین بلایای طبیعی می باشد که مشکلات محیطی و مدیریتی عدیده ای را در مناطق مختلف به وجود آورده می باشد در ایران، منطقه سیستان به شدت تحت تاثیر این پدیده قرار دارداین پدیده باعث اختلال در برنامه ریزی های توسعه ای ،کاهش تولیدات کشاورزی و دامی و طغیان آفات و بیماری های گیاهی ،مهاجرت ساکنین به دیگر مناطق و اثرات سوء بر بهداشت و درمان مردم شده می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی چالش های مدیریتی در مقابله با این پدیده در منطقه سیستان صورت گرفته است.

مدیریت بحران، ریزگرد، گرد و غبار، منطقه سیستان