بررسی ارتباط میزان غلظت گرد و خاک معدنی و عمق نوری هواویزها در فرودگاه مهرآباد تهران

ذرات معلق گرد و خاک معدنی علاوه بر اثرات نامطلوبی که بر روی محیط زیست و سلامتی انسان می گذارد، بر میدان دید هم تاثیر مخربی گذاشته و سبب بروز مشکل در سامانه های حمل و نقل بویژه حمل ونقل هوایی می شود. استفاده از تکنولوژی سنجش از دور توسط ماهواره ها، اطلاعات ارزشمندی برای کاهش انتشار و کنترل ذرات معلق فراهم می کند. در پژوهش حاضر از داده های سنجنده مادیس ماهواره ترا بمنظورآنالیز عمق نوری هواویزها برای فرودگاه مهرآباد تهران در سال شمسی 1396 استفاده شده است. داده های غلظت ذرات PM10 از نزدیک ترین ایستگاه شرکت کنترل کیفیت هوا به فرودگاه مهرآباد یعنی ایستگاه دانشگاه شریف و همچنین داده های هواشناسی از ایستگاه فرودگاه مهرآباد برای سال شمسی 1396 تهیه شده است. فراوانی رخداد پدیده های مرتبط با گرد و خاک به تفکیک دید افقی و همچنین روند تغییرات عمق نوری هواویزها و غلظت ذرات PM10 بررسی شده است. سپس روند تغییرات دید افقی نسبت به میزان غلظت ذرات و نسبت به مقادیر عمق نوری(AOD) و ضریب همبستگی میان عمق نوری هواویزها با میزان غلظت ذرات PM10 محاسبه گردید. نتایج این بررسی نشان می دهد که در فصول بهار و پاییز همبستگی شدیدی بین متغیر میزان غلظت ذرات با عمق نوری هواویزها وجود دارد و علاوه بر آن تغییرات غلظت و دید افقی را می توان با یک منحنی لگاریتمی برازش نمود.

Keywords:

PM10 , عمق نوری , مادیس , فرودگاه مهرآباد تهران