رقیه فتاحی زاده - استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه فرهنگیان
عبدالقاسم ترابی - مدرس زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور

صادق چوبک و ذکریا تامر دو نویسنده معاصر ایرانی و عرب هستند. نویسندگانی که همواره دغدغه های انسانی و به طور خاص غم اجتماعی دارند؛ به گونه ای که مردم و جامعه از مهمترین مضامین آثارشان به شمار می ایند. گاهی این مضامین را با زبان نمادین بیان میدارند و به حیوانات تشخص میدهند و حرفه ای خود را از زبان آنها بازگو میکنند.نویسندگان در این مقاله سعی دارند با روش توصیفی – تحلیلی دو داستان انتری که لوطی اش مرده بود از چوبک و ببرها در روز دهم از تامر، را از دیدگاه تطبیقی مورد بررسی قرار دهند. نخست اشاره ای گذرا به زندگی و سبک نویسندگی این دو داستان نویس شده وسپس با مقایسه محتوا، مضمون، فرم تحلیل، شباهتها و تفاوتهای این دو اثر نمایان گشته و در پایان بیان می گردد که هردو نویسنده با سبک خاص خود و با قلمی مشابه به دنبال بیان دغدغه های اجتماعی جامعه خویش با تصویری از زندگی حیوانات می باشند.

ادبیات تطبیقی، صادق چوبک، ذکریا تامر، داستان کوتاه