شراره تاجمیرریاحی - دکتری زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه شیراز

دستور زبان فارسی از دانشهای نو بنیاد در ایران است که به دلیل عدم تمرکز و دقت محققان دچار مشکلات زیادی شده است. اختالف نظر پژوهشگران در این حوزه منجر به اشتباهات فاحشی شده است که به کتابهای درسی دانش آموزان نیز راه یافته است. کتاب فارسی یازدهم در تعریف ساخت کلمه چهار نوع را معرفی میکند: ساده، وندی،مرکب، وندی-مرکب. نگارندگان این کتاب علامتهای جمع و نشانه ی تفضیل را وند محسوب کرده اند و در تعریف اسم مرکب نیز حروف)و،تا( را جزء وندها برشمرده اند. این پژوهش ضمن معرفی مقوله ی وند و ساختار زبان فارسی عالمتهای جمع و نشانهی تفضیل و حروف ربط و اضافه را جزء وندها نمیداند و آنها را از یکدیگر مجزا کرده است. روش این پژوهش کتابخانه ای است.

دستور، وند، نشانه های جمع، نشانه های تفضیل، حرف ربط، حرف اضافه