تعیین پتانسیل آب زیرزمینی با استفاده از RS و GIS: مطالعه موردی منطقه مهران، ایران

با افزایش تقاضای آب به دلیل افزایش جمعیت، شهرنشینی و توسعه کشاورزی، بدست آوردن منابع آب های زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به طوری که در طول چند دهه اخیر، جامعه علی بین المللی علاقه زیادی به این موضوع نشان داده است و در نتیجه، بسیاری از دانشمندان، از تکنیک های سنجش از دور (RS) و سامانه اطلاعات مکانی (GIS) برای اکتشاف آب زیرزمینی استفاده کرده اند. بکارگیری توام RS و GIS با نقشه های حوزه ای زمین، به خوبی به عنوان تکنیکی قدرتمند برای نقشه برداری زیرزمینی و اکتشاف، به ویژه در مناطق خشک شناخته شده است. در این مقاله ارزیابی پتانسیل آب زیرزمینی منطقه مهران مورد بررسی قرار گرفته است. نقشه نهایی با استفاده از روی هم گذاری وزنی هر یک از پارامترهای کاربری اراضی، سنگ شناسی، ارتفاع، شیب، چگالی خطواره، چگالی زهکشی و عمق آب زیرزمینی و با استفاده از RS و GIS حاصل شد. نقشه نهایی نشان داد که در منطقه مهران، 0.38% منطقه دارای پتانسیل کم، 0.36% دارای پتانسیل متوسط، و 0.27% دارای پتانسیل زیاد آب زیرزمینی هستند. این تحقیق نشان داد که تلفیق RS و GIS می تواند با دقت خوبی پتانسیل آب زیرزمینی مناطق مختلف را نشان دهد.

Keywords:

پتانسیل آب زیرزمینی , GIS , RS , منطقه مهران