تاثیر تعداد و پراکندگی طول های کنترل بر دقت نهایی کالیبراسیون

کالیبراسیون دقیق بخش مهمی از عملیات فتوگرامتری است. عوامل زیادی در دقت نهایی کالیبراسیون نقش ایفت می کنند که از جمله ی این عوامل می توان به زاویه عکسبرداری، تعداد نقاط هدف روی تست فیلد و شکل تست فیلد اشاره کرد. یکی از عواملی که دقت به سزایی در دقت نهایی کالیبراسیون داراست تعداد و پراکندگی طول های کنترل روی سطح تست فیلد می باشد. سوالی که در این مورد مطرح است این است که تعداد و پراکندگی طول های کنترل تا چه می تواند در دقت نهایی کالیبراسیون موثر باشد نحوه ی پوشش سطح و عمق توسط این طول های کنترل چگونه باشد تا به دقت بهینه برسیم این مواد برای هر دو نوع تست فیلد مسطح و فضایی مطرح است. در این مقاله این موضوع توسط یک تست فیلد مسطح و یک تست فیلد فضایی مورد ارزیابی قرار گرفته است. دقت برای هر حالت از مقایسه مختصات کنترل شده با مختصات گرفته شده برای تمام نقاط هدف به دست آمده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در حالت مسطحاتی در نظر گرفتن چند طول بزرگ در حالت های افقی، عمودی و قطری به همراه طول های کوچک پراکنده در سطح تست فیلد بهترین دقت را برای پروژه به همراه داشته است. خطا در این حالت نسبت به بهترین حالت مواد آزمایشی دیگر تقریبا نصف شده است که نشان می دهد دقت نسبت به سایر حالات کاملا بهینه است. همچنین در تست فیلد فضایی پوشش بیشتر عمق ها و سطوح، دقت حاصله ی بهتری را نتیجه داده است، در حالت پوشش کامل عمق خطا 2/219 میلی متر و در حالت پوشش کامل سطح 3/1519 میلی متر بوده است که بهترین دقت برای مواد آزمایشی بودده است.

Keywords:

کالیبراسیون , تست فیلد , طول کنترل