فعالیت های عام المنفعه دربار سلطان حسین بایقرا در خراسان (875-911 ق) (با تکیه بر متون تاریخی)
عنوان مقاله: فعالیت های عام المنفعه دربار سلطان حسین بایقرا در خراسان (875-911 ق) (با تکیه بر متون تاریخی)
شناسه ملی مقاله: JR_HII-28-39_004
منتشر شده در شماره 39 دوره 28 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_HII-28-39_004
منتشر شده در شماره 39 دوره 28 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی لعل شاطری - دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
مصطفی لعل شاطری - دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
عصر سلطان حسین بایقرا را میتوان از ادوار رونق فعالیتهای عام المنفعه دانست. گرچه پیشینه این گونه اقدامات در دوره تیموریان (771-880.ق) به تیمور بازمی گردد، اما با روی کارآمدن بایقرا و متعاقبا رویکرد ویژه وزیر او، امیرعلیشیر نوایی، این اقدامات در حد قابل ملاحظهای در خراسان گسترش یافت. پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و بهره گیری از متون تاریخی در پی پاسخ به این پرسش میباشد که گستره و تاثیر فعالیتهای عام المنفعه سلطان و نوایی تا چه حد و با چه رویکردی بوده است در دوره بایقرا، این اقدامات بهصورت قابل ملاحظه ای توسط او و درباریانش به خصوص وزیر وی در راستای سیاست های دربار و انگیزه شخصی انجام پذیرفت. این امور، بیشتر زمینه ها از جمله مذهبی، آموزشی و رفاهی را شامل می شد که در این بین سلطان و درباریان علاوه بر توجه به رفاه عمومی، در راستای کسب منزلت و جایگاه سیاسی اجتماعی گاه با نیت خالص، عدم رضایت از نابرابری عمومی، کسب رضایت درونی و در مواردی شهرت طلبی، به انجام این امور اهتمام داشتند.
کلمات کلیدی: تیموریان, سلطان حسین بایقرا, امیرعلیشیرنوایی, اقدامات عام المنفعه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/895283/